*weszła do kuchni i zaczęła przyrządzać coś do jedzenia*

[wszedł do kuchni i usiadł przy stole, obserwując ją przy gotowaniu]
No, to co dziś na obiad?
[zapytał z szelmowskim uśmiechem na twarzy]

*spojrzała na niego i pokręciła desperacko głową*
Dla ciebie nic...
*zaśmiała się i rzuciła w niego pierwszą lepszą ścierką*

Wieem...
[mruknął do niej]
No, sory za to, co było w garażu... Wiem, że to nie moja sprawa.
[oznajmił siostrze cicho.]

Dobra, spoko.
*uśmiechnęła się do brata i usiadła do stołu. Zaczęła jeść*
No, a ty nie masz zamiaru nic robić poza samochodami, wyścigami i...
*wywróciła teatralnie oczami, mając na myśli ciężarówki*

Nie... Dziś jadę na kolejny wyścig.
[uśmiechnął się dumny z siebie]
A ty? Co dziś robisz?
[zapytał ją, patrząc jak je]

Teraz jem!
*zaśmiała się cicho*
A później nie wiem. Ale jak chata wolna, to może zrobię imprezę... Bez braci.
*powiedziała, patrząc na niego podejrzliwie*

Tak... Od razu do domu mnie nie wpuszczaj.
[uśmiechnął się do niej i wstał od stołu]
Też idę coś... przegryć.
[zaśmiał się i pocałował ją w czoło. Po chwili zniknął.]

*wywróciła teatralnie oczami. Wkurzało ją to, że on jest wampirem, a ona nim być nie może!*
Pa...
*mruknęła gdy wyszedł i dokończyła jedzenie w ciszy*

*zaczęła myć naczynia*

Uchylił lekko drzwi i zobaczył Mię. Jako, że nie było nikogo więcej w wampirzym tempie pojawił się tuż za nią.
-Bu. -powiedział cicho do jej ucha. Uśmiechnął się szelmowsko.

*no cóż, trochę się przestraszyła, ale była już przyzwyczajona*
Emm... Nie przerażasz mnie zbytnio... Mam brata.
*zaśmiała się cicho*

-Nie chciałem cię przestraszyć...Raczej zrobić ci niespodziankę. -uśmiechnął się szeroko,.

To z tym, to ci się udało.
*zaśmiała się cicho i zostawiła naczynia. Wytarła ręce i spojrzała n nieg*
Mmm... Ty po ten cukier, tak?

*zaśmiała suię znowu*

-Tak, jakoś zapomniałem kupić. -zaśmial się.
-Co prawda do ciebie dalej niż do sklepu, ale...pewnie jakość lepsza. -uśmiechnął się szelmowsko i zaśmiał się.

No bo moje, to wiadomo.
*puściła mu oczko*
Co tam?
*zapytał, opierając się o blat*

-A jak -zaśmiał się,
-Nic ciekawego, a tam? -uśmiech nie znikał z jego twarzy.

Hmm... SPoko. Minąłeś sie z Domem.
*oznajmiła mu z uśmiechem*
Ale to dobrze. Nie jest w najlepszym humorze.
*dodała po chwili*

-To dobrze, bo on by mi jeszcze nie dał cukru. -powiedziałśmiejąc się.

Tak.
*uśmiechnęła się do niego delikatnie*
Co jeszcze powiesz?
*nie wiedziała, co może mu powiedzieć, o co może zapytać. Nic.*

-Mmm...Nic mi do głowy nie przychodzi. Nie mogę się skupić w twoim towarzystwie. -uśmiechnął się łobuzersko.

Dobra... Już nie przesadzaj. Nie jestem aż tak bardzo... Czarująca.
*zaśmiała się cicho*

-Zależy jak dla kogo. -zaśmiał się.

Dla wielu ludzi... Dla niektórych nawet jestem nieznośna.
*powiedziała dunym tonem*

-Nie będę miał konkurencji. -zaśmiał się.

No nie wiem, nie wiem...
*zaśmiała się cicho*
Niktórzy ubiegają się u mnie od dzieciństwa.
*uśmiechnęła się do niego ciepło8

-Mmm...Da się załatwić. -mówił uśmiechając się tajemniczo. Patrzał jej co jakiś czas w oczy,

Taaak? Ciekawe jak...
*spojrzała mu w oczy, wyczkując odpowiedzi*

-Mam swoje sposoby. -podszedł do niej bliżej.

Taak? A mogę wiedzieć jakie??
*zapytała, patrząc mu w oczy*

-Dowiesz się w swoim czasie. -mówił uśmiechając się zadziornie. Był już tak blisko niej, że dzieliły ich milimetry.

Tak, a kiedy się tego doczekam...?
*szepnęła, patrząc mu w oczy*

Uśmiechnął się szeroko i pocałował ją delikatnie i czule.

Wow... A ten znowu mnie zaskoczył...
*pomyślała i odwzajemniła pocałunek, dłonie kłdąc na jego klatce piersiowej*

-Takie sposoby ci się podobają? -uśmiechnął się przerywając na moment pocałunek.

*jedynie pokiwała głową. Jgo pocąłunek przyprawił ją o zawroty głowy.*
Trzeba przyznać... Świetnie całuje...
*pomyślała*
Nie rozumiem co ty we mnie takiego widzisz....
*mruknęła i odeszła od niego. Poszła do salonu. Dziwiło ją to, że całuje się z chłopakiem, którego poznała przez internet i dopiero po raz drugi go widzi*

Poszedł za nią.

[wszedł i zrobił śniadanie dla siostry. Po chwili wyszedł]